دو دقيقه ميای تلويزيون رو ميزنی کانال وطنی يکم دلت وا بشه يه کانال داره يه سری آدم نشون ميده که شادترین رنگ لباسشون سبز يشميه ! يه کانال ديگه يه سريال آبکيه که يه نفر داره ميميره و بقيه دارن دورش زار ميزنن. يه کانال ديگه يه تحليلگر سياسی داره چنان با آب و تاب اعدام صدام رو تحليل ميکنه و ميگه خداوند انتقام مارو گرفت که يکی ندونه فکر ميکنه اينا صدام رو دستگير کردن و اعدام کردن. آقا شما اگه ميتونستی که تو اون هشت سال اينکار رو ميکردی. اما جالبترینش برام برنامه کانال دو بود. یه برنامه ای نشون میداد به اسم (هزار راه نرفته)! :

داشت با یه خانومی مصاحبه میکرد که ظاهرا آقاشون ایشون رو با چهار تا بچه گذاشتن و رفتن و تجدید فراش کردن. ظاهرا حاج آقا پولدار هم بودن خوب ! خانوم میگقتن که وقتی از آقا شکایت کردن دادگاه گفته شوهرتون نفقه بچه ها رو ماهیانه باید بدن خودتون هم چون بدون اجازه شما زن دوم گرفته تنها حقی که دارین اینه که میتونین طلاق بگیرین . ای ول به این قانون ساپورتیو ! همه دست دست ! دست دست !

من اصولا مشکلی با اینکه یکی از طرفین مزدوج بره و تجدید فراش کنه ندارم. خوب هر آدمی حق داره تو این یک باری که به دنیا میاد به زندگیش با یه کس دیگه پایان بده اگه دیگه حس میکنه به آخر خط رسیده . اما بحث من سر اینه که ساختار جامعه باید یه طوری باشه که زن و مرد فرصتهای مساوی برای برخورداری از این حق داشته باشن. نه اینکه آقا بره حال و حول ، خانوم بشینه چهار تا بچه بزرگ کنه . به هر حال همونطوری که بارها هم گفتم من واقعا اعتقاد دارم زیاد نمیشه امیدی به تغییر قانون و عرف و اینجور چیزا داشت. کما اینکه امشب تو همین برنامه هم هرچی حقوقدان و روانشناس حرف زدن همه آسمون و ریسمون به هم بافتن و آخرشم معلوم نشد که این خانوم دستش به کجا بنده؟ هر زنی باید از خودش شروع کنه . خودش رو بسازه . پایه های شخصیتی و اجتماعیش رو محکم کنه که هیچ مردی نتونه بهش زور بگه . هرچند متاسفانه وقتی قانون نقص داشته باشه تو قویترین زن با محکمترین پشتوانه هم که باشی به یه جایی میرسی که میبینی دستات بسته است و راه به جایی نداری.

میدونم بالاخره یه روزی میرسه که همه زن و مردهای هموطنم میتونن زیر قانون مساوی و فرصتهای برابر زندگی کنن. اما امیدورام اون روز خیلی دور نباشه.