از پیش دوستام تو یه بار محلی برگشتم . به همه خوش گذشت ، به منهم نیز . اما

برای بچه های کوچولو و بی گناه کشته شده در لبنان ، برای در گذشت اکبر محمدی ، برای دستگيری دوباره باطبی و برای همه قربانيان تروريسم دگم و منفور غمگينم . . . . . . . و خواب به چشمام نمياد . کاش جنگ نبود ، کاش محدوديت نبود ، کاش خفقان نبود .


کاش همه ميتونستن به سادگی يک دور هم جمع شدن و گفتن و خنديدن و دست در دست معشوق به خانه برگشتن زندگی کنن . . .. .
کاش اين ساده زندگی کردنها واقعی بود . . . . . .
کاش فردا روز بهتری باشد . . . . . . . . . .