خدا رو شکر که اين اسکار تموم شد و ما ميتونيم فبلم های مختلف رو که از صف جشنواره های مختلف اومدن بيرون ببينيم . ديشب فيلم (پرسپوليس) مرجان ساتراپی رو ديدم . به نظرم خيلی عالی بود . تمام صحنه ها واقعی و بدون بزرگنمايی طرح شده بودند. نسل من ميتونه تمام صحنه های فيلم رو که برای خودش ، خانوادش ، يا دوست و آشنا و اطرافيانش بوجود اومده لمس کنه .

من هميشه از فيلمهای ايرانی که تو جشنواره های بين المللی جايزه ميگيرن لجم ميگيره و از دست اين خانواده مخملباف و امثالهم اونقدر حرص ميخورم که نگو . بابا اين مملکت به اندازه کافی وجهش بی ريخت هست حالا شما هم ميگردين هرچی بی نهايت بدبختی قشر فقير ده کوره های ايران رو بصورت فيلم درميارين و صادر ميکنين به جشنواره های مهم فرهنگی . خوب اين باعث ميشه که قشر فرهيخته کشورهای ديگه که اون فيلمها رو تو جشنواره ميبينن فکر ميکنن همه مردم ايران زندگيشون اينه . اما پرسپوليس از نوع ديگه است . واقعيتها رو نشون داده اما عمق و اصالت خانواده ای در حد سطح متوسط در ايران رو هم نشون داده . بعد از ديدن فيلم وقتی با دوستهای مليت ديگه ات از سينما ميای بيرون تحت تاثير قرار گرفتن از نوع خوبش رو تو صورتشون ميبينی . . . دستت درد نکنه مرجان خانوم .....خواهش ميکنم اگه تو ايران فيلم گيرتون اومد حتما ببينينش . يه برشی از تاريخ معاصر کشورمونه .

پ . ن: هر روز به استثنای ديروز که غیبت موجه بود ورزش کردم .